De Kepèlse Initiatiefgroep heeft in januari 2020 vier dialoogbijeenkomsten georganiseerd over het klimaatvraagstuk aan de hand van passages uit de encycliek Laudato Si. Deze bijeenkomsten werden georganiseerd in het kader van het streven om de Lazaristenkapel te behouden en een passende functie te geven, waaronder naast een liturgische en culturele functie, ook een sociaal-maatschappelijke functie. Bij die laatste functie passen de dialoogbijeenkomsten. De Kepèlse Initiatiefgroep wil deze functie verder uitbouwen en de Lazaristenkapel tot een centrum maken van spirituele bezinning, mede in de geest van de stichter van de Congregatie van de Lazaristen, Sint Vincentius, die in de eerste helft van de 17e eeuw de grote inspirator en organisator was van de armenzorg in het door oorlogen geteisterde Frankrijk.
Tijdens de dialoogbijeenkomsten werd door een twintigtal deelnemers van gedachten gewisseld over de vraag wat er aan de hand is met het klimaat, met ons gemeenschappelijk huis (de aarde) en ook met onszelf als samenlevende mensen. Iedereen heeft verteld wat hij/zij nu al doet met betrekking tot het milieu, wat hij/zij nog zou willen gaan doen en wat daarvoor nodig is. Klein beginnen, dicht bij huis, met alledaagse dingen: zuinig zijn op grondstoffen, geen spullen aanschaffen die je eigenlijk niet nodig hebt, plastic scheiden en als het kan vermijden, zwerfafval opruimen met een aantal mensen in de hoop dat andere mensen die dit zien dit ook gaan doen en geen afval zomaar op straat gooien, etc., etc. En naast dit dagelijkse werk en ter verdieping ervan werd het belang benadrukt van informatie inwinnen en delen over vraagstukken rond klimaat, milieu, aarde. Daarbij ook sociale aspecten inbrengen, omdat groepen die het minste bijdragen aan de milieuvervuiling vaak het meeste last hebben van maatregelen die – overigens terecht – tegen onnodig gebruik van natuur en milieu genomen worden. Dergelijke activiteiten moeten landelijk en wereldwijd gebeuren, maar eerst en vooral ook dicht bij huis, in de eigen gemeente en de eigen regio. Activiteiten ontplooien om onze huidige individugerichte cultuur om te vormen naar een meer collectieve cultuur, niet alleen vanuit verstand, maar vooral vanuit intuïtie, vanuit gevoel voor onze verbondenheid met de aarde.
Ook in deze regio zijn mensen die zich in collectief verband inzetten voor een betere houding tot en verhouding met de natuur: energiecoöperaties, initiatieven in kader van deeleconomie (b.v. auto’s delen). Naast dergelijke directe activiteiten en allerlei vormen van bewustwording/bewustmaking over directe en praktische zaken die raakvlakken hebben met natuur en milieu, werd de suggestie gedaan om in groepsverband na te denken over de wijze waarop wij omgaan met de natuur en hoe die houding samenhangt met de sociale verhoudingen tussen de samenlevende mensen. Voorgesteld werd een studiekring op te zetten om samen relevante artikelen door te spreken en daarover in de lokale (sociale) media te publiceren. Daarbij gaat het onder meer om het vernieuwen van begrippen die we dagelijks gebruiken: individu, eigendom, economie, zorg, werk, rendement. Bij al deze suggesties wordt benadrukt dat het goed zou zijn als jongeren hierbij betrokken zouden worden en zo mogelijk het voortouw zouden nemen. Tenslotte was er ook de oproep om ook te genieten van de natuur, want dat is een heel goede reden om zorg te dragen voor het behoud van de natuur.
No responses yet